تحلیل و طراحی تأخیر زمانی بهینه در انفجار سرجنگی

فیوز یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر احتمال کشندگی سامانه ی سلاح محسوب می شود. نقش اصلی فیوز مشاهده ی هدف در نزدیکی موشک و انفجار سرجنگی با تأخیر مناسب می باشد، به گونه ای که حداکثر خسارت به هدف وارد شود. در این مقاله، مسأله ی تأخیر زمانی موردنیاز از لحظه ی آشکارسازی هدف توسط سنسور فیوز تا لحظه ی انفجار سرجنگی در دستگاه اینرسی دوبعدی حل شده است. با در نظر گرفتن مرکز سنسور فیوز به عنوان نقطه ی اینرسی، رابطه ی ساده ای برای تأخیر زمانی حاصل شده که نحوه ی اثرگذاری پارامترهای دخیل در آن به خوبی مشاهده می شود. بدلیل ناتوانی در اندازه گیری تمامی پارامترهای مؤثر سعی شده است تا با استفاده از پارامترهای محدود تخمینی بهینه از تأخیر زمانی ارائه شود. بدین منظور در ابتدا با توجه به معیار ، مقداری مناسب برای زاویه ی مایل فیوز انتخاب می شود. سپس مقدار ثابتی برای تأخیر زمانی ارائه خواهد شد. از آن جا که این مقدار ثابت به ازای تمام سناریوهای ممکن به برخورد ترکش ها به هدف منجر نخواهد شد، در ادامه تأخیر زمانی به صورت تابعی از سرعت نسبی طراحی می شود